Et michi conspicuum meritis belloque tremendum,
Musa, uirum referes, Italis cui fracta sub armis
Nobilis eternum prius attulit Africa nomen.
Hunc precor exhausto liceat michi sugere fontem
5 Ex Elicone sacrum, dulcis mea cura, Sorores,
Si uobis miranda cano. Iam ruris amici
Prata quidem et fontes uacuisque silentia campis
Fluminaque et colles et apricis otia siluis
Restituit Fortuna michi: uos carmina uati
10 Reddite, uos animos. Tuque, o certissima mundi
Spes superumque decus, quem secula nostra deorum
Victorem atque Herebi memorant, quem quina uidemus
Larga per innocuum retegentem uulnera corpus,
Auxilium fer, summe parens. Tibi multa reuertens
15 Vertice Parnasi referam pia carmina, si te
Carmina delectant; uel si minus illa placebunt,
Forte etiam lacrimas, quas (sic mens fallitur) olim
Fundendas longo demens tibi tempore seruo.
Te quoque, Trinacrii moderator maxime regni,
20 Hesperieque decus atque eui gloria nostri,
Iudice quo merui uatumque in sede sedere
Optatasque diu lauros titulumque poete,
Te precor: oblatum tranquillo pectore munus
Hospitio dignare tuo; nam cunta legenti
25 Forsitan occurret uacuas quod mulceat aures
Peniteatque minus suscepti in fine laboris.
Preterea in cuntos pronum sibi feceris annos
Posteritatis iter: quis enim damnare sit ausus
Quod uideat placuisse tibi? Fidentius ista
30 Arguit expertus, nutu quam simplice dignum
Effecisse potes quod non erat. Aspice templis
Dona sacris affixa pauens ut uulgus adoret:
Exime; despiciet. Quantum tua clara fauori
Fama meo conferre potest! modo mitis in umbra
35 Nominis ista tui dirum spretura uenenum
Inuidie latuisse uelis, ubi nulla uetustas
Interea et nulli rodent mea nomina uermes.
Suscipe, iamque precor, regum inclite, suscipe tandem
Atque pias extende manus et lumina flecte.
40 Ipse tuos actus meritis ad sidera tollam
Laudibus, atque alio fortassis carmine quondam
(Mors modo me paulum expectet! non longa petuntur)
Nomen et alta canam Siculi miracula regis,
Non audita procul, sed que modo uidimus omnes
45 Omnia. Namque solent, similis quos cura fatigat,
Longius isse retro: tenet hos millesimus annus
Solicitos; pudet hac alios consistere meta;
Nullus ad etatem propriam respexit, ut erret
Musa parum notos nullo prohibente per annos
50 Liberior: Troiamque adeo canit ille ruentem,
Ille refert Thebas iuuenemque occultat Achillem,
Ille autem Emathiam Romanis ossibus implet.
Ipse ego non nostri referam modo temporis acta,
Marte sed Ausonio sceleratos funditus Afros
55 Eruere est animus nimiasque retundere uires.
At semper te corde gerens properansque reuerti
Rex, iter hoc ingressus agam, tua maxima facta
Non ausus tetigisse prius. Magis illa trahebant;
Sed timui, me teque uidens atque omnia librans.